Για την ανάπτυξη της Βιομηχανίας δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στην αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας με αποκορύφωμα τη δημιουργία βιομηχανίας για το σιδηρομετάλλευμα της Ερμιονίδας και τον ορυκτάνθρακα της Εύβοιας. Συνεστήθη πολυμελής Γαλλική επιστημονική επιτροπή για να μελετήσει το φυτικό, ορυκτό και αρχαιολογικό πλούτο της χώρας: «Επιτροπή συγκειμένη από λογίους του επιστημονικού καταστήματος της Γαλλίας και από μηχανικούς, διωρίσθη να μεταλλεύση την κλασσικήν γην της Ελλάδος και αυτοί μεν οι άνδρες θέλουσιν ενασχολείσθαι περί την έρευναν των όσα ανάγονται εις την Αρχαιολογίαν, την Γεωγραφίαν, τα επιστήμας και τας τέχνας».

Από το 1821 και μετά, τα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα, που συνδέονταν με την ελληνική Επανάσταση και τον αγώνα για την ανεξαρτησία, προκάλεσαν ένα μεγάλο ρεύμα φιλελληνισμού και ενδιαφέροντος για τα ελληνικά πράγματα. Το 1828 η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να βοηθήσει τους Έλληνες στέλνοντας μια στρατιωτική αποστολή 14.000 ανδρών υπό τις διαταγές του στρατηγού Maison,Maison_Nicolas-Joseph που αποβιβάστηκε στις 29 Αυγούστου. Με τη μεσολάβηση του Edgar Quinet ,jean-baptiste-bory-de-saint-vincent-1778-1846 η βοήθεια αυτή συνοδεύτηκε από μία επιστημονική αποστολή, κατά το πρότυπο αυτής που είχε συνοδεύσει το εκστρατευτικό σώμα του Βοναπάρτη στην Αίγυπτο, και της οποίας το πιο αξιόλογο αποτέλεσμα ήταν η Description de l‘Εgypte.Η Επιστημονική Αποστολή, που έφτασε στο Μοριά το 1829, περιελάμβανε πολλές ειδικότητες : ένα τμήμα φυσικών επιστημών με επτά ερευνητές και ένα ζωγράφο, υπό τη διεύθυνση του συνταγματάρχη Bory de Saint-Vincent, ένα τμήμα αρχαιολογίας με τη συμμετοχή ειδικά του Qui­net, ο οποίος όμως λόγω ασθενείας πολύ σύντομα σταμάτησε να εργάζεταιαποτελεσματικά, και ένα τμήμα αρχιτεκτονικής υπό τη διεύθυνση του αρχιτέκτονα Blouet, στον οποίο οφείλουμε τα κυριότερα επιστημονικά αποτελέσματα της Αποστολής σε αρχαιολογικά θέματα, χάρη στην ποιότητα των αποτυπώσεων τους, η μελέτη των αρχαιοτήτων του Άργους πέρασε στο χώρο της επιστήμης. Η Επιστημονική Αποστολή του Μορέως παρέμεινε στην Ελλάδα από το Μάρτιο μέχρι το Νοέμβριο του 1829, τα μέλη της όμως πέρασαν από το Άργος σε διαφορετικές περιόδους : Ο Quinet την 1η Απριλίου (παρέμεινε μόνο έως τις 7 Απριλίου, επειδή προσεβλήθη από πυρετό), Ο Blouet και οι συνάδελφοι του της αρχιτεκτονικής επιτροπής στις 15 Ιουλίου, εκεί συνάντησαν το συνταγματάρχη Bory de Saint-Vincent, που είχε φτάσει πριν από αυτούς.

 
Πηγή
  • Michel Seve, « Οι Γάλλοι Ταξιδιώτες στο Άργος », Ecole Francaise D’Athenes, 1993.
  • Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού

 Ο ωρολογοποιός, μοναχός Γαλακτίων και το σχέδιο του Ιωάννη Καποδίστρια να ιδρύσει την πρώτη σχολή ωρολογοποιίας στην Ελλάδα – Νικολέττα Ζυγούρη Ιστορικός, ΜΔΕ

 Με αφορμή το ρολόι του Ανδρέα Μιαούλη που βρίσκεται στις Συλλογές του Ε.Ι.Μ., ξεκίνησε η έρευνα για την αναζήτηση του μοναχού Γαλακτίωνος στον οποίο ο ναύαρχος είχε δωρίσει το ρολόι του. Η πληροφορία που μας μετέφεραν οι επιστολές που συνόδευαν τη δωρεά, για το μοναχό Γαλακτίωνα από τη μονή της Πάτμου, δεν επαληθεύτηκε από την έρευνά μας [1], η οποία ωστόσο, δεν απέβη άκαρπη. Μας επέτρεψε να ιχνηλατήσουμε τη ζωή ενός άλλου ιερομονάχου με το ίδιο όνομα, του Γαλακτίωνος Γαλάτη από το Μοναστήρι του Πόρου, ο οποίος αν και δεν ήταν ο κάτοχος του ρολογιού της Συλλογής μας, ωστόσο, υπήρξε μια μοναδική προσωπικότητα που συνδέθηκε με το όνειρο του Ιωάννη Καποδίστρια να ιδρυθεί σχολή ωρολογοποιίας στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.