(1804 Σμύρνη - 1854 Αθήνα)
O Ιωάννης Βενθύλος γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1804, μαθητής της περίφημης ομώνυμης σχολής. Πήγε για σπουδές στη Γερμανία όπου σπούδασε φιλολογία υπό τους Boeckh και Hermann, με τούς οποίους συνδέθηκε με μακρόχρονη φιλία. Ηρθε στην Ελλάδα συγχρόνως με την άφιξη του Καποδίστρια το 1828 και εργάστηκε για την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Τον Μάιο του 1829 διορίστηκε διδάσκαλος στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας, του οποίου συνέταξε και Σχέδιο οργανισμού, χρημάτισε μέλος μιας από τις επιτροπές που συγκρότησε ο Καποδίστριας για την παιδεία, και λίγο αργότερα, μαζί με τον Γεώργιο Γεννάδιο, δίδαξε στο «Κεντρικόν Σχολείον» της Αίγινας ως το 1831 όπου παύθηκε. Διορίστηκε ξανά το 1833 στο γυμνάσιο του Ναυπλίου. ενω μετά την ίδρυση του Πανεπιστημίου έγινε τακτικός καθηγητής του μέχρι το 1854.
Στις 22 Μαρτίου 1833 η Αντιβασιλεία εξέδωσε διάταγμα «περί συστάσεως επιτροπής προς διοργανισμόν των σχολείων». Μεταξύ των μελών της επιτροπής ήταν και ο Βενθύλος , ενω στο σχέδιο που υπέβαλε (στις 3 Ιουλίου 1833), εκτός από τα άρθρα που αφορούσαν στην ίδρυση δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων, υπήρχε και πρόταση για την ίδρυση Μουσείου, δηλαδή Πανεπιστημίου. Στο τέταρτο λοιπόν άρθρο γίνεται αρχικά μια θεωρητική προσέγγιση του θέματος (σκοποθεσία και διαίρεση των επιστημών), ενώ στη συνέχεια αναφέρονται τα μαθήματα που θα έπρεπε να διδάσκονται κατά σχολές.
Δημοσίευσε αυτοτελώς έργα φιλολογικού περιεχομένου, μεταξύ των οποίων: Γραμματική της νεωτέρας ελληνικής γλώσσης (1832), Στοιχεία μετρικής της των Ελλήνων και Ρωμαίων ποιήσεως (1851). Εξέδωσε επίσης τις Νεφέλες του Αριστοφάνη (1830) και την Ποιητική του Αριστοτέλη (1841).
