Αρθρα

Κύριε διευθυντά

Συναχθήκαμε στην προς Δυσμάς α­κραία Μεγαλόνησο της Ελλάδος, την καλλίφημη Κέρκυρα, όπου υπήρξε, η καθ' Ομηρον ιδεατή πολιτεία, η θρυλούμενη των Φαιάκων, για να προ­σκυνήσουμε τη γενέτειρα και να τι­μήσουμε τη μνήμη του Ιωάννου Κα­ποδίστρια, κορυφαίου των Ελλήνων του ΙΘ' αιώνα. Κατά οιονεί συμβολική συ­γκυρία η καταγωγή του είχε ρίζα και α­πό την προς Ανατολάς ακραία Μεγα­λόνησο της Ελλάδος, την καλλίφημη επίσης Κύπρο, μυθική γενέτειρα της Αφροδίτης, όπου στον τέταρτο π.Χ. αι­ώνα άσκησε με τόσο έξοχο τρόπο την πολιτική εξουσία ο θρυλικής ηθικότητας ηγέτης Ευαγόρας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ως ρυθμιστής δεξιοτέχνης της εξωτερικής πολιτικής της ρωσικής αυτοκρατορίας, αν και μη Ρώσος, αλλά Έλλην, υπήρξε το 1815 ο μεγαλουργός αρχιτέκτων της πανευρωπαϊκής   ειρήνης  και ταυτόχρονα προστάτης ιδιαί­τερα της ηττημένης Γαλλίας, ενώ το 1814 είχε προστατεύσει την Ελβετία. Το 1821 στη Διάσκεψη του Λάυμπαχ έσωσε την Ελληνική Επανάσταση, με το ρω­σικό veto, από την εναντίον της επέμ­βαση της  Συμμαχίας των ευρωπαϊκών τότε μεγάλων κρατών.

 

Το 1828, εκλεγμένος Κυβερνήτης α­πό την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, βρήκε την επαναστατημένη Ελλάδα σε οικτρή κατάσταση: τη Στερεά Ελλάδα να κατέχεται από τους Τούρκους, το με­γαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου να κατέχεται από τους Αιγύπτιους, ο στρατός και ο στόλος των επαναστα­τημένων Ελλήνων να είναι υπό διάλυ­ση, από εξάντληση των οικονομικών πό­ρων της Επαναστάσεως και από τις συνέπειες της πολιτικής διχόνοιας, ο λαoς να βρίσκεται σε μεγάλη ένδεια, ορ­φανά και χήρες να περιμένουν την α­ρωγή του, σκλαβωμένοι Eλληvες στα δουλοπάζαρα της Βορείου Αφρικής να περιμένουν την απελευθέρωσή τους.

Ο Καποδίστριας στα χρόνια 1828 έως 1831, ως Κυβερνήτης  θαυματούρ­γησε. Πολύ γρήγορα συγκρότησε Κυ­βέρνηση και Διοίκηση, ανασυγκρότη­σε τον στρατό και τον στόλο, σχεδία­σε και πραγματοποίησε πολεμικές ε­πιχειρήσεις απελευθερωτικές στα όρια του στρατιωτικά εφικτού και διπλω­ματικά παραδεκτού, οργάνωσε την οι­κονομία προς ανάπτυξη, ετοίμασε μά­λιστα πενταετές σχέδιο οικονομικής αναπτύξεως, της γεωργίας προπάντων, αλλά και προς τη βιομηχανία· κατόρ­θωσε με το διεθνές κύρος του, αλλά και με τις προσωπικές φιλίες του να κινη­τοποιηθούν και στρατιωτικά υπέρ της Επαναστάσεως η Ρωσία και η Γαλλία -ε­νώ το 1827 ήδη ο στόλος Ρωσίας, Γαλλίας και Αγγλίας είχε συντρίψει τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο- και το 1830 να συσταθεί με διεθνή συνθήκη το ελληνικό ανεξάρτητο κράτος, αλλά και να διακαθορισθούν το 1831 τα σύνορά του με συμπερίληψη και της Ακαρνανίας τελικά.

 Και ιδού πώς εκφραζόταν προς τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής ο έξοχος Έλλην πολιτικός. Στο από 31 Αυγούστου 1827, πριν κατέλθει στην Ελλάδα, υπόμνημά του προς τα Ανακτοβούλια Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, έγραψε μεταξύ άλλων: «...Πόλεις, κώμαι, χωρία κατε­στραμμένα, ερείπια, έρημα. Και μένει τούτο μόνον nς τον πολυπαθή και θαυμάσιον τόπον, ο αρχαιότροπος των οικητόρων αυτού χαρακτήρ, και απόφασις αυτών ομόψυχος τε και άτρεπτος, μηδέποτε να υποστώσι τον τουρκικόν ζυγόν, ουδ' άλλον ξένον ζυγόν οποι­ονδήποτε». Και ιδού, πώς εκφραζόταν ως Κυβερνήτης προς τον ελληνικό λαό. Το διάγγελμά του για την ανάκτηση του Μεσολογγίου άρχιζε: «Ηυδόκησεν ο Κύριος και επί των τειχών του Με­σολογγίου κυματίζει πάλιν η σημαία του Σταυρού».
 
Ο Καποδίστριας είναι πράγματι ο τελεσιουργός της επιτυχίας της Ελληνικής Επαναστάσεως και ο δημιουργός της ελεύθερης ελληνικής πολιτείας. Με τη μεγαλουργό δράση του βρήκαν δι­καίωση τελικά οι άμετρες θυσίες του ελ­ληνικού λαού και οι έξοχα ηρωικοί αγώνες της ηθικής πρωτοπορίας του. Υπολογίζεται ότι εξοντώθηκε στα εννέα χρόνια της Επαναστάσεως το έν τρίτον του ενεργού πληθυσμού και ότι κατα­στράφηκαν τα δύο τρίτα του πάγιου κε­φαλαίου της ελευθερωμένα τελικά χώρας. Χωρίς, όμως, τη σωστική δράση του Καποδίστρια, θα είχαν παραμείνει θλι­βερά μάταιες οι θυσίες του ελληνικού λαού και ηθικά τρόπαια μόνο οι έξοχοι αγώνες του.

Κ. ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ακαδημαϊκός

 Πηγή : Καθημερινή 30/9/20010 Γράμματα Αναγνωστών