Σὲ μιὰ ρόγα ἀπὸ σταφύλι
ἔπεσαν ὀκτὼ σπουργίτες
κι ἐτρωγόπιναν οἱ φίλοι...
τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρὶ
τσιριτρό.
ἔπεσαν ὀκτὼ σπουργίτες
κι ἐτρωγόπιναν οἱ φίλοι...
τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρὶ
τσιριτρό.
᾽Εχτυπούσανε τὶς μύτες
κι ἐκουνοῦσαν τὶς οὐρὲς
κι εἶχαν γέλια καὶ χαρὲς
τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρὶ
τσιριτρό.
Πώπω, πώπω σὲ
μιὰ ρόγα
φαγοπότι καὶ
φωνή!
τὴν ἀφῆκαν ἀδειανή·
τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρὶ
τσιριτρό.
Κι ἐμεθύσαν, κι ὁλημέρα
πᾶνε δῶθε, πᾶνε πέρα,
τραγουδῶντας στὸν ἀέρα
τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρὶ
τσιριτρό.
Ζ. Παπαντωνίου
Πηγή: ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ γιὰ τὴ δευτέρα τάξη τοῦ δημοτικοῦ σχολείου
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1949
