Αρθρα
ΛΟΓΟΣ
Του Κ.Μιχαήλ Μαρκοπολίτου Πληρεξουσίου Νάξου
Εκφωνηθείς εἰς τήν προκαταρκτικήν συνεδρίασιν, ὅτε ἔγεινεν ἡ τελετή τοῦ ὅρκου.
Ματαιότης ματαιοτήτων τά πάντα ματαιότης! Σολομῶν ὁ Προφητάναξ.
Αὐτός ὁ πολύς καί μέγας καί θαυμάσιος Σολομῶν,αὐτός ὅστις ὑπερέβη ὅλους τούς συγχρόνους του, προγενέστερους καί μεταγενέστερους κατά τε τήν σοφίαν,σύνεσιν,δικαιοσύνην, δόξαν,πλοῦτον καί πᾶσαν τήν ἐπίγειον εὐδαιμονίαν,αὐτός ὅστις ἦτον ἐνταυτῲ βασιλεύς καί προφήτης, ὅστις ὠκοδόμησε τόν περιβόητον σολομώντειον ναόν, αὐτός ὅστις ἐξέτεινε τά ὅρια τοῦ πατρῷου αὑτοῦ Δαβιτικοῦ βασιλείου ἀπό τά παράλια τῆς Φοινίκης μέχρι τοῦ Ἐφράτου Ποταμοῦ, αὐτός ὅστις ἐπί τῶν εὐτυχῶν ἡμερῶν του διά τῆς μεγάλης αὑτοῦ σοφίας, συνέσεως καί δικαιοσύνης, κατώρθωσε νά βασιλεύη ἤ ειρήνη εἰς τάς ὁδούς καί τρίβους τῆς Ἱερουσαλήμ καί πάσης παλαιστήνης,ὡσεί λίθοι, κατά τήν Θείαν γραφήν,αὐτός ὅστις εἰσήγαγεν, ἑρύθμισε καί ἑκανόνισε τήν βασιλικήν τάξιν καί παράταξιν εἰς τάς Βασιλείους αὑλάς,αὑτός ὅστις διά τῶν βασιλοπρεπῶν αὑτοῦ πλεονεκτημάτων ἐκίνησεν εἰς θαυμασμόν πάντας τούς ἐνοικοῦντας τήν γῆν, καί θαυμάζεται ἄχρι τῆς σήμερον παρά πάντων τῶν Ἀσιατικῶν Ἐθνῶν,ὅστις διά τῆς μεγάλης φήμης τοῦ ἐνδόξου αὑτοῦ ὀνόματος, διασπαρείσης εἰς τά πέρατα τῆς γῆς ἀπέσπασε τήν ψυχήν καί καρδίαν τῆς Σαββᾶ βασιλίσσης τῶν Αἰθιόπων, καί διατρέξασα αὕτη τοσούτον διεξοδικόν καί πολύμοχθον δρόμον, ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλήμ, ἵνα ὄψεται ὀφθαλμοφανῶς τήν δόξαν αὐτοῦ καί σοφίαν, ἅς εἶδε καί ἐθαύμασεν, αὐτός,ὅστις τέλος πάντων καί ἐν εὐαγγελίοις θαυμάζεται διά πᾶσαν αὑτοῦ τήν δόξαν παρά τοῦ θεανθρώπου Ἰησοῦ, ὅτε εἶπε πρός τούς μαθητάς του «καταμάθετε τά κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει, οὐ κοπιᾶ ούδέ νήθει, ἐγώ δέ λέγω ἡμῖν, ὅτι οὐδέ Σολομῶν ἐν πάση τῆ δόξη αὑτοῦ περιεβάλλετο ὡς ἕν τούτων.»
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΡΟΝΤΩΝ & ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΜΙΧΑΗΛ
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου των Γερόντων, San Nicolo dei Vecchi, βρίσκεται στην παλιά πόλη της Κέρκυρας στην περιοχή που από τα χρόνια των Ενετών ονομάζεται «Καμπιέλο». Η ονομασία « των Γερόντων » προέρχεται πιθανώς λόγω της παλαιότητάς του έναντι άλλων Ναών επ’ ονόματι του Αγίου Νικολάου που βρισκόταν στην κοντινή περιοχή, εκ των οποίων μόνον ένας σώζεται πλέον.
Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή, ότι στο Ναό συνεδρίαζε η Γεροντία για να εκδικάσει μικρές υποθέσεις της κοινότητας. Ο Ναός είναι κτίσμα των αρχών του 14ου αιώνος, ενώ την τελική του μορφή την πήρε τον 17ο αιώνα όταν κατασκευάστηκε το σκαλιστό πέτρινο Τέμπλο, το κιβώριο της Αγίας Τραπέζης και η «μονή» του Αγίου Νικολάου (το σκαλιστό πέτρινο προσκυνητάρι), τα οποία είναι ρυθμού μπαρόκ. Ο Ναός αρχιτεκτονικά είναι ρυθμού Βασιλικής Στοάς ενώ αρχικά ήταν Βασιλική τρίκλιτος. Στο πέρασμα όμως του χρόνου, τα δύο κλίτη έπεσαν καθώς επίσης και το κωδωνοστάσιο και παρέμεινε τμήμα μόνο του βορείου κλίτους το οποίο και είναι το σημερινό πρεσβυτέριο.
Στην διάρκεια της Ενετικής παρουσίας στο νησί ο Ναός υπήρξε έδρα Πρωτοπαπάδων, ενώ το 1575 μεταφέρθηκε στο Ναό το ιερό λείψανο της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας από τον Ναό του Αγίου Λαζάρου, που βρισκόταν πριν και παρέμεινε μέχρι το 1725.
Στο Ι. Ναό Αγ. Νικολάου Γερόντων, βαπτίστηκε την 11η Φεβρουαρίου 1776 ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας.
Κατά την διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα η εξόριστη κυβέρνηση των Σέρβων, παραχωρήθηκε σ’ αυτούς το Δημοτικό Θέατρο Κερκύρας για Κοινοβούλιο και ο Ναός του Αγ. Νικολάου ως Μητροπολιτικός Ναός για να τελούν εκεί τις ιερές τους ακολουθίες.
Στην διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, το πρεσβυτέριο του Ναού, σύμφωνα με μαρτυρίες, υπήρξε πολλές φορές το κέντρο που συναντιόνταν οι άνθρωποι της αντίστασης για να οργανώνουν τον αγώνα τους, εναντίον των κατακτητών.
Κ Ε Ι Μ Η Λ Ι Α – Ε Ι Κ Ο Ν Ε Σ
Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου των Γερόντων φυλάσσεται, το μεγαλύτερο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου που υπάρχει στην Κέρκυρα, τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Λαζάρου καθώς και άλλα τεμάχια αγίων λειψάνων. Οι εικόνες του Ναού είναι αξιόλογες με σπουδαιότερες αυτές του Τέμπλου που είναι του μεγάλου Κρητικού αγιογράφου Εμμ. Τζάνε. Καθώς επίσης του ιδίου αγιογράφου φυλάσσεται Εσταυρωμένος σε φυσικό μέγεθος. Υπάρχουν επίσης εικόνες άλλων σπουδαίων αγιογράφων της μεταβυζαντινής περιόδου, δύο εικόνες ιταλικής τέχνης, καθώς και η εικόνα της Παναγίας της Κυροπούλας, που υπήρχε παλαιότερα σε κοντινό ομώνυμο Ναό της Παναγίας και αποτελούσε μετόχι του Αγίου Νικολάου. Υπάρχουν ακόμα παλαιά φανάρια λιτανείας και λάβαρο παλαιό, (φλάμπουρο) που φέρει αγιογραφημένη εικόνα της Αναστάσεως του Κυρίου καθώς και άλλο με την εικόνα του αγίου Νικολάου. Αξιόλογες εικόνες είναι και οι τρεις θύρες του αγίου Βήματος, με σημαντικότερη αυτή της ωραίας πύλης, όπου έχει ως θέμα την αλληγορία της θείας μεταλήψεως, οι άλλες θύρες παρουσιάζουν την αγία Κερκύρα και την αγία Θεοδώρα την Αυγούστα, έργα του Μιχαήλ Δαμασκηνού. Η εικόνα του αγίου Νικολάου ( διαστ.1.19 Χ 1.70 ) είναι φορητή αγιογραφημένη σε ξύλο και ανάγεται στην μεταβυζαντινή περίοδο. Είναι επενδυμένη με ασημένιο κάλυμμα «πουκάμισο» και παρουσιάζει τον άγιο Νικόλαο σε μπούστο όπου στα δεξιά του βρίσκεται ο Χριστός κρατώντας το Ιερό Ευαγγέλιο ενώ στα αριστερά η Παναγία κρατεί το ομοφώριο. Σήμερα ο Ναός έχει ανακαινισθεί πλήρως και έχει πλήρη λατρευτική και λειτουργική ζωή.
Εφημέριος π. Γεώργιος Βλάχος
( Η επιστολή που εστάλη στον Δήμαρχο Κερκυραίων, πριν από 6 χρόνια,από τον κ. Βασίλη Λαμπούση, Φαρμακοποιό της Μυτιλήνης)
Κύριε Δήμαρχε
Συγχωρήστε μου το θάρρος να κλέψω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας, αλλά θα ήθελα να εκφράσω σε σας κάποιες σκέψεις μου, που εδώ και πολύ καιρό έχουν εγκατασταθεί στο μυαλό μου, και εσείς είστε νομίζω, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος που θα μπορούσε να τις φέρει σε πέρας.
Θέλω να σας μιλήσω για έναν άνθρωπο, που έδωσε τα πάντα, καριέρα, δόξα , περιουσία, προσωπική ζωή και ευτυχία, έζησε μια ζωή σαν κοσμοκαλόγερος και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά έδωσε στο τέλος, εν γνώσει του, ό,τι πολυτιμότερο, την ίδια του την ζωή σε ένα σκοπό, σε μια ιδέα: Την Ελλάδα. Εκείνος πέτυχε, ο σκοπός του πραγματοποιήθηκε, η θυσία του βρήκε τόπο και ρίζωσε. Η αδικία όμως που πολέμησε σ’ όλη του τη ζωή, πήρε εκδίκηση και ουδέποτε τιμήθηκε όπως του άξιζε, ουδέποτε έγινε θρύλος, όπως άλλοι σύγχρονοι του, αν και πιστεύω ότι ήταν ο μεγαλύτερος από όλους
Ο κ. Κοκκινάκης Δημήτριος έγραψε το βιβλίο με τίτλο "Ποιοί δολοφόνησαν τον Ι.Καποδίστρια;", ένα βιβλίο 1300 σελίδων εκδόσεις Συμμετρία. Πρόκειται για μια μελέτη του Κ.Κοκκινάκη κατόπιν πολυετούς έρευνας.Εδώ σας παρουσιάζουμε μια περίληψη της μελέτης αυτής
Ἡμέρα ἀποφράδα γιά τόν τόπο καί τήν Πατρίδα ἡ 27η Σεπτεμβρίου 1831. Ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθερης καί ἀνεξάρτητης Ἑλλάδας πέφτει δολοφονημένος ἀπό χέρια συμπατριωτῶν μας στήν εἴσοδο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνα στό Ναύπλιο, πηγαίνοντας νά παρακολουθήσει τήν Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Ποιός ἦταν ὅμως ὁ Ἰ. Καποδίστριας; Ποιός ἦταν ὁ ἄνθρωπος αὐτός πού συγκέντρωσε ἐπάνω του τήν τόση ὀργή καί θυμό ὥστε νά ἔχει τέτοια κατάληξη; Τί προξένησε τόν θάνατό του;
Μήπως ἀναριχήθηκε στήν διακυβέρνηση τῆς Χώρας γιά νά κερδίσει τιμές καί δόξα; Μήπως θέλησε νά τροφοδοτήσει τήν προσωπική του φιλοδοξία καί στήν προσπάθεια αὐτή πάτησε ἐπί δικαίων καί ἀδίκων;
Μέ παρακάλια καί ἀγωνία οἱ Ἕλληνες ζήτησαν ἀπό τόν Ἰ. Καποδίστρια νά ἀναλάβει τήν κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἑλλάδα βυθιζόταν μέρα τή μέρα καί κινδύνευε νά χάσει ὅλα ὅσα εἶχε ἀποκτήσει μέ τόν ἀγῶνα ἐναντίων τῶν Τούρκων. Οἱ Ἕλληνες μοιρασμένοι σέ φατρίες, ὅλοι ἐναντίον ὅλων εἶχαν ἐπιδοθεῖ σέ ἀνελέητο κυνήγι ἀντιπάλων μέ τελικό σκοπό τήν ἐπικράτησή τους ἔναντι τοῦ ἄλλου.
