Στίς 24 Σεπτεμβρίου 2017 τελέσαμε στόν Ναό μας τό μνημόσυνο τοῦ εὐσεβεστάτου καί μαρτυρικοῦ Κυβερνήτου τῆς πατρίδος μας, Ἰωάννου Καποδίστρια, ἀλλά λόγῳ πληθώρας ὕλης τοῦ τεύχους Ὀκτωβρίου τοῦ περιοδικοῦ μας δέν δημοσιεύσαμε σχετικά μέ αὐτό.

Ἔχει πλέον, ἀπό πολλῶν ἐτῶν, καθιερωθεῖ νά τελῆται στόν Ναό μας αὐτό τό μνημόσυνο εἰς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης πρός τόν μοναδικό αὐτόν μεγαλοφυῆ Κυβερνήτη, συνάμα δέ καί βαθύτατα εὐσεβῆ Πολιτικό, ἀλλά καί ὡς ἠχηρό σήμαντρο πνευματικῆς ἀφυπνήσεως τοῦ λαοῦ μας, ὁ ὁποῖος ἔπαυσε νά νοσταλγῆ καί νά ἀναζητᾶ πολιτικούς κατά πνεῦμα συγγενεῖς, ἐν ἔργῳ καί λόγῳ, τοῦ μέχρι σήμερα ἀναντικατάστατου Ἰωάννη Καποδίστρια.

Ὁ Καποδίστριας μιμήθηκε ἀπολύτως τόν ἅγιο Μέγα Κωνσταντῖνον –ὅπως γράψαμε ἤδη ἀπό τό 2008– καί ἔγινε γιά τό νεοελευθερωθέν ἀπό τήν Τουρκική δουλεία Γένος μας, Πνευματικός καί Πολιτικός ὁδηγός του. Φρόντισε γιά τόν πνευματικό καταρτισμό Κλήρου καί Λαοῦ, μέ βάση τήν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας καί τούς πλούσιους καρπούς τῆς Παραδόσεως αὐτῆς, πού ἔδωσε στήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία μας ὑπερχιλιετῆ ζωή μέ ἀνεπανάληπτη πνευματική καί ὑλική ποιότητα.
E.E. 183 pVEV 3Βίωσε ὁ Καποδίστριας τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἀνέσυρε ἀπό τόν σκουπιδότοπο 400 ἐτῶν κοτσαμπάσικης πολιτικῆς μηχανορραφίας καί ραγιάδικης ἀνοχῆς, τό «διά τοῦ Σταυροῦ Πολίτευμα» τῆς Κοσμοκράτειρας Αὐτοκρατορίας μας, ὅπως ὁ Μέγας ἅγιος Κωνσταντῖνος ἀνέσυρε ἀπό τόν βαθύτατο λάκκο τῶν σκουπιδιῶν τόν Τίμιο Σταυρό!
Μέ βαθύτατο σεβασμό πρός τήν τότε Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς κυβερνητική παρέμβαση ἤ εἰσπήδησή του στό Ἱερατικό Λειτούργημα, κατήρτιζε, νουθετοῦσε, ἐδίδασκε, ἀφανῶς καί «ἐν τῷ κρυπτῷ», ἀμαθεῖς ἤ ὀλιγομαθεῖς –λόγῳ τῆς Τουρκοκρατίας– Ἱεράρχας καί Κληρικούς, στηρίζοντάς τους στήν ἱερά ἀποστολή τους. Ταυτοχρόνως, ἐπλούτιζε τήν Ἑλληνική νομοθεσία –ἰδίως δέ τήν Παιδεία– ἀλλά καί τίς Δημόσιες Ὑπηρεσίες μέ Ἀρχές καί παραγγέλματα Ἁγιογραφικά καί Ἱεροκανονικά (δηλαδή, μέ βάση τούς Ἱ. Κανόνες τῶν Ἱ. Συνόδων), ὥστε νά κατευθύνονται οἱ Κρατικές Ὑπηρεσίες μέ πνεῦμα Θεοῦ, τάξεως, εὐσυνειδησίας, ἀφιλοχρηματίας, ὑγιοῦς πατριωτισμοῦ καί αὐτοθυσίας.
Αὐτά καί πολλά ἄλλα, ὅπως ἡ διπλωματική του δεινότητα, καί ἡ ἀπόλυτη ἐντιμότητα καί συνέπειά του, ἔκαμαν νά λυγίζουν ἀκόμη καί “θηρία” τῆς τότε πολιτικῆς σκηνῆς, ὅπως ὁ Μέττερνιχ (πρβλ. σημερινό Κίσσινγκερ), ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὁ μόνος ἀντίπαλος πού δύσκολα ἡττᾶται εἶναι ὁ ἀπόλυτα ἔντιμος ἄνθρωπος. Καί τέτοιος, εἶναι μόνο ὁ Καποδίστριας»!
Εὐχή ὅλων μας εἶναι –σήμερα πού ἡ Χώρα μας δοκιμάζεται ὅσο ποτέ ἄλλοτε– νά ἀναδείξη καί πάλι ὁ Χριστός μας τό «διά τοῦ Σταυροῦ Πολίτευμά» Του, ὡς Πολίτευμα τῆς Πατρίδος μας καί νά ἐμψυχώση Ἕλληνες, κατά Θεόν Πολιτευομένους καί μετέχοντες στήν πνευματική καί Λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀγωνισθοῦν μέ αὐτό τό ἰδανικό, χωρίς νά ἀπογοητεύονται ἀπό τό ἀνθρωπίνως ἀδύνατον, ὥστε, χάριτι καί ἐλέει Θεοῦ, νά τό ἐπιτύχουν. Εἴθε! Γένοιτο!


π. Βασίλειος Βολουδάκης.

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 183
Νοέμβριος 2017

 

Η προσωπικότητα του πρώτου μαρτυρικού Κυβερνήτη της νεοσυσταθείσας Ελλάδος μετά την Επανάσταση του 1821, μέσα από χρονικά της εποχής.

 

  Θά εἶναι μεγάλο κρῖμα, ἄν πάει χαμένη καί ἡ φετεινή ἐπέτειος τῆς 25ης Μαρτίου 1821, μέ ἕναν ἑορτασμό ρουτίνας ἤ μᾶλλον μέ μιά σειρά ἀπό ἀνιαρές ἐκδηλώσεις πού μᾶς ὁδηγοῦν σιγά-σιγά στήν κατάργηση τῆς ἑορτῆς.

Εἶναι πολύ νωπές οἱ ἀπόπειρες πού ἔγιναν ἀπό πολιτικά πρό­σω­πα γιά νά δοκιμασθῆ ὁ βαθμός πνευματικῆς ἀναισθησίας τοῦ λα­οῦ μας, ἄν, δηλαδή, ἔχει ἀκόμη ἤ δέν ἔχει δυνάμεις ἀντιστάσεως στήν παραχάραξη τῆς Ἱστορίας του. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ δοκιμές γίνονται γιά νά παραποιοῦνται συστηματικά τά Γεγονότα, ἡ Ἱστο­ρι­κή Πραγματικότητα, καί τότε, ἄν ἀκυρωθοῦν τά Γεγονότα, εἶναι προφανές ὅτι ἡ κατάργηση τοῦ ἑορτασμοῦ τους θά εἶναι αὐτο­νό­ητη!

Ἡ κατάργηση τῶν ὑπαρξιακῶν ἐπετείων τοῦ Γένους μας εἶναι καί τό τελικό ζητούμενο καί ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπός τῶν ξένων ἀλλά καί τῶν ντόπιων ξενόδουλων ὑποτακτικῶν τους, στήν προ­­κει­μέ­νη δέ περίπτωση, ὡς πρός τήν ἐπέτειο τῆς Παλιγγενεσίας μας, προ­στί­θε­ται καί ἕνας ἐπιπλέον λόγος, ἡ ...ἐνόχληση τῶν γειτόνων μας Ὀ­θω­μα­νῶν, οἱ ὁποῖοι, σημειωτέον, ἑορτάζουν μέ προκλητικό, μάλιστα, τρόπο τήν ἐπέτειο τῆς Ἁλώσεως τῆς Πόλης, ὀργανώνοντας –ἐκτός ἀπό στρατιωτικές παρελάσεις– καί ἀναπαραστάσεις τῶν τελευταίων στιγμῶν τῆς Βασιλεύουσας!

Τήν Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου ετελέσθη στόν Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πευκακίων επιμνημόσυνη δέηση για την επέτειο του θανάτου του μαρτυρικού πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννου Καποδίστρια.

Η ζωή αυτού του ανθρώπου πρέπει να μελετηθεί σε βάθος και να γίνει γνωστή σ’ολόκληρο τον ελληνικό λαό, ώστε το ήθος του και ο τρόπος εργασίας του να βρει μιμητές.