1. ῾Ο Κώστας περπατοῦσε στὸ περιβόλι τους μὲ τὴν ἀδερφούλα του, τὴν Καίτη. ᾽Εκεῖ ποὺ περπατοῦσαν, ἄκουσαν ἕνα θόρυβο, σὰ φτερούγισμα πουλιοῦ. Ὁ θόρυβος ἔβγαινε μέσα ἀπὸ ἓνα πυκνόφυλλο θάμνο.
Πλησιάζουν καὶ βλέπουν στὴ ρίζα τοῦ θάμνου ἕνα μικρὸ πουλάκι, ζαρωμένο ἀπὸ τὸ φόβο του· ἔκανε νὰ πετάξη, ἀλλὰ ἡ μιὰ φτερουγίτσα του δὲν ἄνοιγε, ἦταν μαζεμένη καὶ σερνόταν στὴ γῆ.
Τὰ παιδιὰ κατάλαβαν ὅτι τὸ πουλάκι ἦταν πληγωμένο. Πλησίασαν νὰ τὸ πιάσουν κι αὐτὸ τὸ κακόμοιρο ζάρωνε στὴ ρίζα τοῦ θάμνου κι ἔτρεμε ἀπὸ τὸ φόβο του, κοίταζε λυπητερὰ τὰ παιδιά, σὰ νὰ τοὺς ἔλεγε:
-Ἀφῆστε με νὰ πεθάνω καὶ μὴ μὲ βασανίζετε ἄλλο μοῦ φτάνει ὁ πόνος τῆς πληγῆς μου κάποιο κακὸ παιδὶ μοῦ ἔριξε μιὰ πετρίτσα μὲ τὸ λάστιχο καὶ μοῦ ἔσπασε τὴ φτερούγα μου· ἀφῆστε με λοιπὸν ἥσυχο νὰ πεθάνω ἐδῶ στὰ φύλλα.
2. Ὁ Κωστάκης πῆρε στὰ χέρια του τὸ πουλάκι καὶ τὸ κοίταζε μὲ τὴν Καίτη. ῏Ηταν πληγωμένο πολύ· σπάραζε ἀπὸ τὸ φόβο του στὰ χέρια τοῦ Κωστάκη· ἡ καρδιά του πήγαινε νὰ σπάση.
Τὰ παιδάκια τὸ χάιδευαν καὶ τὸ φιλοῦσαν μὲ πόνο· ἤθελαν νὰ τοῦ δώσουν θάρρος· ἀλλὰ τὸ πουλάκι ἔτρεμε ὁλόκληρο.
Τα παιδάκια ἔτρεξαν στὸ σπίτι.
-Μητέρα, φώναξαν ἀπὸ τὴ σκάλα, βρήκαμε ἕνα πουλάκι πληγωμένο· τρέχει αἷμα ἀπὸ τὴν πληγή του.
῾Η μητέρα τους ζέστανε λίγο νερό, ἔριξε μέσα καὶ λίγο οἰνόπνευμα κι ἔπλυνε καλὰ τὴν πληγὴ τοῦ πουλιοῦ· ἔπειτα τὴν ἄλειψε μὲ λάδι.
-Ἡ φτερούγα δὲ θὰ γίνη ποτὲ καλά, εἶπε ἡ μητέρα· ἂν τὸ ἀφήσωμε ἐλεύθερο, θὰ τὸ ἁρπάξη καμιὰ γάτα. Καλύτερα εἶναι νὰ τὸ βάλωμε στὸ ἀδειανὸ κλουβάκι μας· ἴσως ἔτσι μπορέση νὰ ζήση.
Ἔτσι κι ἔγινε. Τὸ πληγωμένο πουλί, ἕνα σταχτερὸ ἀηδονάκι, βρῆκε τὴν ἡσυχία του στὸ κλουβὶ· ὅλοι κοίταζαν πῶς νὰ τὸ περιποιηθοῦν με σπόρους, μὲ τρυφερὰ φύλλα καὶ νερὸ καθαρό.
Σιγὰ σιγὰ ἡ πληγή του ἔθρεψε καὶ τὸ πουλάκι πηδοῦσε χαρούμενο ἐδῶ κι ἐκεῖ· δὲ φοβόταν πιά· ἅμα ἰδίως πλησίαζαν στὸ κλουβὶ ὁ Κωστάκης κι ἡ Καίτη, αὐτὸ ἔδειχνε ὅλη τὴ χαρά του καὶ δὲν ἤξερε πῶς νὰ εὐχαριστήση τὰ παιδιά, ποὺ τὸ ἔσωσαν.
Ὅταν ἔπαψαν ἐντελῶς οἱ πόνοι, ἄρχισε καὶ νὰ κελαηδῆ. Ὅλο τὸ σπίτι ἀντιλαλοῦσε τὸ χαρούμενο τραγούδι του· τραγουδοῦσε ἀδιάκοπα, σὰ νὰ ἔλεγε:
-Τὸ φτωχὸ τραγουδάκι μου σᾶς φτάνει γιὰ πληρωμὴ τῆς καλωσύνης σας;
Πηγή : Αναγνωστικό Δ' Δημοτικού 1946
